لطف اگر لطف تو شد دست گدا خوبتر است
سر این سفره زمین گیری ما خوبتر است
آخرِ، سر به هوا بودن اگر لطف شماست
هر چه نوکر بشود سر به هوا خوبتراست
هم خجالت زده ام هم به شما دلگرمم
ماندنم بین همین خوف و رجا خوبتر است
ما به اینجا نه پی نان و نمک آمده ایم
با کمی آب تصدُّق به گدا خوبتر است
حُسن سجاده به این گریه ی نیمه شب هاست
اهل طاعت بشود اهل بُکا خوبتر است
گر چه خوب است همین قدر که محتاج توام
بپذیرید در این خیمه مرا خوبتر است
حیف این خاک که تنزیل مقامش بدهند
خاکِ پای تو اگر نیست طلا، خوبتر است
جمکران سنگ نشانی است که ره گم نشود
خانه با بودن یک قبله نما خوبتر است
دارد از راه رجب می رسد و آن شب ها
گریه کن که برسد کرب و بلا خوبتر است
