غصه ها را که میبرم از یاد
واژه در واژه میزنم فریاد
همسر بت شکن رسید از راه
لات و عزی فشارشان افتاد
می نخورده به یمن مقدم او
مست مستم در این شب میلاد
سجده باید به پای زهرا کرد
بنده ام بنده هرچه بادا باد
باش مصداق "یفرحون..." که هست
مصطفی شاد مرتضی هم شاد
یکی از صد رسالتش این است
دل ما را کند علی اباد
هرچه دارند از عنایت اوست
رستگار و موید و خوشزاد
رحم الله آن که این مضمون
را میان غزل به دستم داد
کی شود که برای او بزنم
گنبد و چند پنجره فولاد
در حریمش بنا کنم روزی
صحن هایی شبیه گوهرشاد
هدیه روز مادرم غزلی ست
که فقط نذر خانه دار علی ست
صاحب شعرواره ها زهراست
غزل ناب مصطفی زهراست
فاطمه خط قرمز حیدر
همه ی عشق مرتضی زهراست
شان او را کسی نمی فهمد
قدر، کوثر و هل اتی زهراست
پاکی مطلق ست این خانم
اوج تفسیر انما... زهراست
شک نکن که فناء فی الله است
بنده ی غرق در خدا زهراست
انبیا هم دخیل گهواره اش
علت این برو بیا زهراست
آن که در عرش ارج و قرب او
باز کرده سر و صدا زهراست
علت خلق عالم و ادم
مادر بی نظیر ما زهراست
به خداوندی خدا سوگند
که حساب و کتاب با زهراست
کاظمی، کاوه، باکری، چمران
مادر هر چه جان فدا زهراست
چشم خانم فقط به امر ولی ست
حافظ جان هرچه "سید علی "ست
