غم توسینه به سینه به این هزاره رسید
به گوشه گوشه عالم به هر کناره رسید
پدر که خون تو را رو به آسمان پاشید
غمت به ماه و به خورشید و هر ستاره رسید
امامزاده ی محبوب شیخ جعفرها
به ما کرامت بی حد تو هماره رسید
یکی به حاجت خود پای گریه بر لب تو
یکی به واسطه ی آن گلوی پاره رسید
نوشته صاحب مقتل سرت به مو شد بند....
سخن به گوشه کنایه به استعاره رسید
به یاد محسن زهرا سه شعبه ات زده اند
که میخ در به توسردار شیرخواره رسید
سپاه حرمله آن سو دلش خنک میشد
در این طرف به دل مادرت شراره رسید
برای حمل علی اکبری دگر صد شکر
به داد حضرت آقا عبا دوباره رسید
اگر چه سهم کسی بردن سر تو نشد
ولی ز لطف تو مردی به گاهواره رسید....
