آنچنان داغ تو بر روی دلم سنگین است
که بهار فرجت حسرت فروردین است
محض امسال نه...این غصه ی چندین قرن است
قصّه ی درد فراق تو غمی دیرین است
سال ها در پس آه دل ما می گذرند
پشت ایام بدون تو بسی نفرین است
لحظه ی ناب شکوفا شدنم در روضه است
هرکجا حرف بهار است بهارم این است
اشک،چون باده ی نابی است که سرمستی آن
با وجود همه ی شوری آن شیرین است
بر خلاف همه امسال لباسم...قلبم
با سیاهی غم فاطمیه رنگین است
وه چه سالی شود امسال که از آغازش
نایم از نغمه ی یا فاطمه آهنگین است
***
باغبان!دور کن از حائل در یاست را
غنچه ات در خطر حمله ی یک گلچین است
محمد بیابانی
که بهار فرجت حسرت فروردین است
محض امسال نه...این غصه ی چندین قرن است
قصّه ی درد فراق تو غمی دیرین است
سال ها در پس آه دل ما می گذرند
پشت ایام بدون تو بسی نفرین است
لحظه ی ناب شکوفا شدنم در روضه است
هرکجا حرف بهار است بهارم این است
اشک،چون باده ی نابی است که سرمستی آن
با وجود همه ی شوری آن شیرین است
بر خلاف همه امسال لباسم...قلبم
با سیاهی غم فاطمیه رنگین است
وه چه سالی شود امسال که از آغازش
نایم از نغمه ی یا فاطمه آهنگین است
***
باغبان!دور کن از حائل در یاست را
غنچه ات در خطر حمله ی یک گلچین است
محمد بیابانی
