حرم امـن، نگاه تو که باشد بهتر
گله از چشم سیاه تو که باشد بهتر
زندگی بی تو اگر هست، خدایی ننگ است
مرگ در خیل سپاه تو که باشد بهتر
سایه ات تا که بماند به سر اهل حـرم
نعش ها بر سر راه تو کــه باشد بهتر
کفن ماست دو تا برگ برات جنـت
پای این برگه گواه تو کـه باشد بهتر
دو قمر از سحر خانـۀ زینب هستیم
ما دو تا شیر نر خانـۀ زینب هستیم
سر زلف تو سلامــت، سر ما رفت به باد
مادر ما بجز عشــــقت که به ما یاد نداد
از ازل دست تمنــای دو عاشق پیشه
پای شش گوشۀ آن قلب رحیمت افتاد
به نخ معجـر زینب، به نــخ چادر او
می دهد چشم تو آخر به دل ما دو، مراد
احتیاطاً که به انـگور لبت دست زدیم
سفره ای پهن شد از این هوس مادرزاد
حکم شـد تا که علی اکبر زینب باشیم
مرهــم زخم دل مضطر زینب باشیم
سرچه خوبست که درپات سرِنیـزه شود
بدنی زودتر از توسـپرِ نــیزه شود
مثل آن لحظـه تاریخی ارباً اربا
وا شود راه و تماماً گذر نیزه شود
بین هر چیز که فکرش به سر دشمن هست
به قد و قامت مان تا کـمر نیزه شود
شاخه ادعـیه مادرمان از طوباست
آرزوکـرده تن ما شجر نیزه شود
سفره نذر اباالفضل ادا خـــواهد شد
حاجت عمه سادات ادا خـــواهد شد
رضا دین پرور
گله از چشم سیاه تو که باشد بهتر
زندگی بی تو اگر هست، خدایی ننگ است
مرگ در خیل سپاه تو که باشد بهتر
سایه ات تا که بماند به سر اهل حـرم
نعش ها بر سر راه تو کــه باشد بهتر
کفن ماست دو تا برگ برات جنـت
پای این برگه گواه تو کـه باشد بهتر
دو قمر از سحر خانـۀ زینب هستیم
ما دو تا شیر نر خانـۀ زینب هستیم
سر زلف تو سلامــت، سر ما رفت به باد
مادر ما بجز عشــــقت که به ما یاد نداد
از ازل دست تمنــای دو عاشق پیشه
پای شش گوشۀ آن قلب رحیمت افتاد
به نخ معجـر زینب، به نــخ چادر او
می دهد چشم تو آخر به دل ما دو، مراد
احتیاطاً که به انـگور لبت دست زدیم
سفره ای پهن شد از این هوس مادرزاد
حکم شـد تا که علی اکبر زینب باشیم
مرهــم زخم دل مضطر زینب باشیم
سرچه خوبست که درپات سرِنیـزه شود
بدنی زودتر از توسـپرِ نــیزه شود
مثل آن لحظـه تاریخی ارباً اربا
وا شود راه و تماماً گذر نیزه شود
بین هر چیز که فکرش به سر دشمن هست
به قد و قامت مان تا کـمر نیزه شود
شاخه ادعـیه مادرمان از طوباست
آرزوکـرده تن ما شجر نیزه شود
سفره نذر اباالفضل ادا خـــواهد شد
حاجت عمه سادات ادا خـــواهد شد
رضا دین پرور
