بدون بارش باران، کویر میمیرم
بدون گریه ی بر تو، فقیر میمیرم
هر آن کسی که غلام تو میشود آقاست
بدون نوکری تو حقیر میمیرم
تمام آرزویم اینکه گوشه ی هیئت
میان روضه ی طفلی صغیر میمیرم
اگر چه کرببلا قسمتم نشد آقا
به حسرت حرمت در مسیر میمیرم
برای زخم زیاد تو عمر من کم بود
دو چشم من نشد از گریه سیر میمیرم
به وقت مردن خود جای أشهدم گویم
حسین أمیری و نعم الأمیر، میمیرم
قسم به مادر پهلو شکسته ات آقا
محبت خودت از من نگیر میمیرم
محسن حنیفی
بدون گریه ی بر تو، فقیر میمیرم
هر آن کسی که غلام تو میشود آقاست
بدون نوکری تو حقیر میمیرم
تمام آرزویم اینکه گوشه ی هیئت
میان روضه ی طفلی صغیر میمیرم
اگر چه کرببلا قسمتم نشد آقا
به حسرت حرمت در مسیر میمیرم
برای زخم زیاد تو عمر من کم بود
دو چشم من نشد از گریه سیر میمیرم
به وقت مردن خود جای أشهدم گویم
حسین أمیری و نعم الأمیر، میمیرم
قسم به مادر پهلو شکسته ات آقا
محبت خودت از من نگیر میمیرم
محسن حنیفی
