اونی که سایه سرمه، مادر اباالفضله
اونی که مثل مادرمه ، مادر اباالفضله
عقیله ای که بی حرمه ، مادر اباالفضله
تو بقیع با دستای پینه بسته انگاری سر تربتی نشسته
گریه می کنه، ناله می کنه، زجه می زنه وای هی میگه حسینم کی روی تو راه آب و بسته
وای، وای، وای
اونی که سفره دار غمه، مادر اباالفضله
اونی که بانی علمه، مادر اباالفضله
امید ساقی حرمه، مادر اباالفضله
لحظه لحظه من غرق شور و شینم تا ابد به عشقش به زیر دینم
مثل جمله هایی که یاد میدادش فقط به عباس یاد من داده تا فقط بگم نوکر حسینم
وای،وای، وای
اميرحسين الفت
اونی که مثل مادرمه ، مادر اباالفضله
عقیله ای که بی حرمه ، مادر اباالفضله
تو بقیع با دستای پینه بسته انگاری سر تربتی نشسته
گریه می کنه، ناله می کنه، زجه می زنه وای هی میگه حسینم کی روی تو راه آب و بسته
وای، وای، وای
اونی که سفره دار غمه، مادر اباالفضله
اونی که بانی علمه، مادر اباالفضله
امید ساقی حرمه، مادر اباالفضله
لحظه لحظه من غرق شور و شینم تا ابد به عشقش به زیر دینم
مثل جمله هایی که یاد میدادش فقط به عباس یاد من داده تا فقط بگم نوکر حسینم
وای،وای، وای
اميرحسين الفت
