به آن دلی که برآن سجده نُه فلک دارد
دل من و دل تو درد مشترک دارد
کسی که حرمت ما را شکست میدانست
که حرمت در این خانه را مَلک دارد
خدا کند که بسوزد سپس رود بر باد
کسی که از دل خونت دل خُنک دارد
محبت من و تو سنگ امتحان همه است
میان جنت و دوزخ خدا محک دارد
بگیر پرده ز رو، ماه آسمانی من!
که این گرفتگی ات ریشه در فدک دارد
فقط به آینه ي من نشسته گَرد غمت
ولی تو آینه ات از سه جا ترک دارد
به جز تو نیست گُلی که نشان عشق مرا
به روی ساقه و گلبرگ و شاخه حک دارد
غذا نمی خورد و گریه می کند زینب
دوباره سفره ی امروزمان نمک دارد
محسن عرب خالقی
دل من و دل تو درد مشترک دارد
کسی که حرمت ما را شکست میدانست
که حرمت در این خانه را مَلک دارد
خدا کند که بسوزد سپس رود بر باد
کسی که از دل خونت دل خُنک دارد
محبت من و تو سنگ امتحان همه است
میان جنت و دوزخ خدا محک دارد
بگیر پرده ز رو، ماه آسمانی من!
که این گرفتگی ات ریشه در فدک دارد
فقط به آینه ي من نشسته گَرد غمت
ولی تو آینه ات از سه جا ترک دارد
به جز تو نیست گُلی که نشان عشق مرا
به روی ساقه و گلبرگ و شاخه حک دارد
غذا نمی خورد و گریه می کند زینب
دوباره سفره ی امروزمان نمک دارد
محسن عرب خالقی
