دلم دوباره غصه دار و تنگه تنگه یه گنبد طلایی رنگه
می خوام برم اونجایی که تو دنیا نشستن شاه با گدا قشنگه
دلم میخواد تو آستان قدسش دوباره عهدی با خدا ببندم
رشته ی این قلب مریضمو به پنجره فولاد رضا ببندم
می خوام آقا- دلم و تا- صحن مشهد بکشم
میخوام اونجا- دوباره تا- زیر پات قد بکشم
علی بن موسی الرضا امید جامونده های کربلا؛ یا مولا
سحرهای حرم یادم نمیره وقتی که عاشقت اسیر درده
صدای ربنای صحنت آقا همیشه قلب ما رو زنده کرده
خدا بابام و خیر بده که آقا اسم تو رو روی لب من انداخت
تو حرمت برام ز کربلا گفت سقاخونه تو چشمای ترم ساخت
داری آقا- بین صحنت- صد تا بین الحرمین
تو آوردی - روی دوشت - برامون بیرق حسین
علی بن موسی الرضا امید جامونده های کربلا؛ یا مولا
وجب وجب ز خاک پاک ایران معطر قدوم زائراته
رو طاقچه های خونه های ایران یه قاب عکس گنبد طلاته
یار خراسانی من بیا و غصه ها رو از رو دل ما بردار
مملکت ما زیر سایه ی توست رهبرمون و برامون نگه دار
وقتی بین- زائراتم- مست انتخابتم
بی قراره- بی قراره- صحن انقلابتم
علی بن موسی الرضا امید جامونده های کربلا؛ یا مولا
