بخواب ای گل تشنه ای پسرم – مثل کام تو پر شعله شد جگرم
به روی دو دستم مزن بال و پر – خنده ی تو زده نیش غم به پدر
ای گل پرپر من علی اصغر من
زداغ تو شد خاک غم به سر من
جان بابا خنده کم کن از دل من رفع غم کن چاره ای بر خواهشم کن
*****
گلویت زهم وا شده چه کنم – تیر غم بین آن جا شده چه کنم
ز خون تو شد تر دو دستم علی – داده خجلت ز رویت شکستم علی
اشکم از دیده جاری چو ابر بهاری
نشانده غمت بر وجودم شراری
نازنینم وقت ناز است از چه چشمت نیمه باز است ماتم تو جانگداز است
*****
چگونه روم سوی اهل حرم – آتش غم تو بر دلم پسرم
تنت را سپارم به خاک زمین – تا که تو نشوی صید نیزه نشین
وای از این قوم کافر برابر مادر
سرت طعمه ی این سه شعبه شد آخر
نور دیده ای دل آرا مرغ لب بسته ز آوا کن حلالم جان بابا
مجتبی صمدی
