دلم حزینه ، زارو غمینه ، غصه ی عالم میون سینه
با چشم گریون، قلبی پر از خون، دوباره غوغاست توی مدینه
آی متوكل آتیش بگیری چها آوردی به روز شیعه
جا داره حتی كه تا قیامت از آتیش تو بسوزه شیعه
بزم شراب و حال خراب و قلب پریشون
امام هادی نشسته با چشم زار و گریون
میاد به یادش صدای فریاد عمه زینب
میاد به یادش چوب یزید و لب پر از خون
ای وای از این زمونه دلم ز غصه خونه
آی متوكل آتیش بگیری كرببلا رو ویرونه كردی
صحن قشنگ و حرم امن خون خدا رو ویرونه كردی
این همه دست و چرا بریدی برای رفتن بهر زیارت
چی میخوای آخر بدی جواب فاطمه رو روز قیامت
آتیش بگیری كه تو شكستی همه دلا رو
بستی بروی این همه زائر كرببلا رو
روز قیامت طرف حسابت میشه اباالفضل(ع)
چرا بریدی این همه دست مسافرا رو
ای وای از این زمونه - دلم ز غصه خونه
حضرت زهرا(س) گرفته ماتم كنار جسم امام هادی(ع)
اما بمیرم كنار جسمی میاد صدای خنده و شادی
حضرت زهرا(س) كنار جسم پاك و مطهر فاتحه خونه
اما بمیرم میون صحرا جسمی دریده غرق به خونه
اینجا نشسته یه مادری كه زار وحزینه
اینجا نشسته نیلی ترین بانوی مدینه
اما بمیرم برای تنها غریب عالم
به پیش زهرا(س) قاتل نشسته بروی سینه
ای بی كفن حسین جان – ای پاره تن حسین جان
