بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

ازل بهر متانت منصب مي آفريدند
براي شعر محنت مطلب مي آفريدند
سما بي کسي را کوکب مي آفريدند
مصيبت را براي زينب مي آفريدند
دوباره زغصه                     شده اين ذکر هر لب
امان از امان از                       امان از قلب زينب2
ز جا خيز و درس غيرت از زينب آموز
به طوفان حقارت، عزت از زينب آموز
در اوج بي کسي اش عفت از زينب آموز
در اين بحر معاصي، عصمت از زينب آموز
گرفتم ز غصه                        زبان روضه امشب
امان از امان از                        امان از قلب زينب2
شجاعت عطشان در صحراي نيمه راهش
نظر کن قدر عشقش را در آواي آهش
تو زيبايي شناسي را بشناس از نگاهش
مقام صبر باشد معيار قدر و جاهش
شده دل به عشق                   دل زينب پر تب
امان از امان از                     امان از قلب زينب2

رضا تاجيک/86