اي بي قرار روضه هاي عمه زينب اي چشمهايت آشناي عمه زينب
هر صبح و شب از داغ جدت روضه خواني اي سوخته با غصه هاي عمه زينب
گر چه رهم از تو جدا کردم هميشه چون تو سيه پوشم براي عمه زينب
آقا گمانم در ميان زينبيون خاليست جايت در عزاي عمه زينب
مي کوبي آقا روي سينه مشت خود را گويي خدايا! جان فداي عمه زينب
در کربلا و کوفه و شام بلا تو گريان شدي با ناله هاي عمه زينب
همراه زنجير ستم خون گريه کردي در شام رفتي پا به پاي عمه زينب
رضا تاجيک
