الوند، زير پاي تو سنگ مُحقريست
اما نه ، هر کلوخ ، دماوند ديگريست
هيچ احتياج نيست به يک کوه و چند غار
هر جا کساي توست، حَراي پيمبريست
جن و پري به دور نگين تو در طواف
- انگشتر عقيق شما چيز ديگريست-
بي تو سه چهارم همه ي ابتهاجها
اضلاع بي قواره ي لبخند ابتريست
اي آب ، التفات تو بر خاک ، کم مباد
مِهري که بين ما و شما هست، مادريست
تعارف مکن به کيفيت آبغوره ها
حالا که فصل چيدن انگور عسگريست!
جز در هواي ديدن تو پر نمي زنم
گفتي که ابر نيست ، هوا هم کبوتريست
مريم فقط حياي مرا درک مي کند
اصلاً هميشه عشق ، مسيحاي نوبريست!!
رضا جعفري
