دميده مه هشتم از پشت چشم طاها نقاره زنان گشته اند اهل آسمونا
بسته شده ريسه ها به طاق عرش خدا
باغ محبت شکفت به پاي سلطان رضا
علي علي موسي الرضا
داره ميون آسمون هرکسي ستاره تا که براش از بخت عشق يک خبر بياره
کرده دل عاشقم به تخت بختش جلوس
کشيده قد اين دل از پرتو شمس الشموس
علي علي موسي الرضا
بيا بگو به جنت پر مه و ستاره چرا با حريم رضا سربه سر ميذاره
تو اون حريم خدا که عشقه از حد فزون
آرزوي جنتم حرومه والله بدون
علي علي موسي الرضا
رضا تاجیک
