آخر سال
نظری کن به منِ بی پر و بال
نکنه رهام کنی به همین حال
زبونم لال
مهربون یار!
معصیت روح منو کرده بیمار
امشبو باز اومده این گرفتار
برا اقرار
حال دلم خوب نیست
حس میکنم اشکام برای توبه مرغوب نیست
شاید دیگه این رو سیاه پیش تو محبوب نیست
حال دلم خوب نیست
رَدَم نکن یا مُنتَهَی الرّجایا
شرمنده ام یاغافِرَ الخَطایا
من و ببخش خدایا
آخر سال
یه نگا کن به منِ ناخوش احوال
منم اون گریه کنِ داغ گودال
تن پامال
قد خمیده
خواهرش به روی تل چی کشیده
روی دست مادرش عشقو دیده
سر بریده
برا امیر خوب نیست
جای کفن براش بیارن یه حصیر خوب نیست
کوفه و شام به خواهرش بگن اسیر خوب نیست
برا امیر خوب نیست
به روضه‌های زینب کبری
به مقتل «بَناتُکَ سَبایا»
من و ببخش خدایا
