منکر حقت به فنا محکومه
ای پسر فاطمه ی مظلومه
پدر بزرگ حضرت معصومه
با شور و ذکر حیدر / گفته اینو مکرر
نوحوا علی الحسین ۲
نوحوا - علی الحسین
الحمدلله - هدانا لهذا
ای آبروی مکتب و شأن معلی
استاد اعظم - فقیه معظم
ای بانی عزای شبای محرم
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیح ۴
تموم عمرِ تو سراسر عزت
گرفته مذهب از وجودت قیمت
مُهر نماز نداری الا تربت
این بود اوج شعارش / کرده خیلی سفارش
نوحوا علی الحسین ۲
نوحوا - علی الحسین
ذکر تو هر جا - حسیناً حسینا
از برکت تو روضه ی ما میشه برپا
باقی و فاضل - به تو بسته ام دل
جانم به این فضایل و این علم کامل
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیح ۴
کی مثل تو شور عبادت داره
هر کسی که علم فقاهت داره
ارثیه از صادق امت داره
اگر که عاشقم من / مدیون صادقم من
نوحوا علی الحسین ۲
نوحوا - علی الحسین
صاحب روایت - امام هدایت
من می‌رسم با عشق تو تا بی نهایت
قرآن کلامت - معلی مقامت
زیر لوای تو می‌مونم تا قیامت
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیح ۴
* این روایت منسوب به امام صادق(ع) است که فرمود:
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ
«نَفَس شخص اندوهگین به خاطر ظلمی که بر ما رفته،
به منزله تسبیح است و اندوه او به خاطر ما عبادت است.
