بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

ميون سينه آشوبه / هواى دل پريشونه
بزن ناله، بخون روضه، عزاى فاطميونه 2
سياه پوش غم زهرا / بخون از روضه ى مادر
بگير اذن عزادارى، تو از صاحب عزا حيدر 2
مى ميرم آخر
يه روزی بين روضه ى مادر / آبرودار ميشم جلو حيدر
می ميرم
می ميرم آخر
شبيه فاطمه ميون آه / با گفتن علی ولی الله
می ميرم
وا اُمّاه   مادر

مثه شمعی كه ميسوزه / مثه ابری كه بارونه
دلم ميريزه وقتی كه يكی از كوچه ميخونه 2
يه روزی با همين جمله / يا می ميرم يا می ميره
هميشه مادرم ميگه هوای كوچه دلگيره 2
كوچه يعنی كه
ميون سينه ى تو آتيشه / چادر مادر تو خاكيشه
واويلا
كوچه يعنی كه
صورت مادرت بشه نيلی / جلوی چشمات بخوره سيلی
واويلا
وا اُمّاه   مادر

خدا ميدونه كه حالم/ پريشون و غم انگيزه
برای نوكر هميشه هوای كوچه پائيزه 2
امون از روضه ى كوچه / كه از اين دنيا سيرم كرد
مثه آقام حسن داغ ميون كوچه پيرم كرد 2
كوچه يعنی كه
كابوس هر شب تو اين باشه / مادر تو نقش زمين باشه
واويلا
كوچه يعنی كه
يه عمری باشه روبه رو چشمات / گوشواره ى شكسته توو دستات
واويلا
وا اُمّاه   مادر