بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

رها کن مرا عمه جانم                   که من بین خیمه نمانم
فتاده عمو غرق خون بین صحرا      چگونه من اینجا بمانم
عمو افتاده، به خاک صحرا
رها کن دستم، به جان زهرا
اباعبدالله 4

غم تو گرفته وجودم                                 فدایت همه تار و پودم
چو از سمت خیمه به سویت دویدم   فقط فاطمه شد سرودم
چو دیده من در، حرم تنهایم
صدایم کرده، عمو! بابایم
اباعبدالله 4

رسیدم عمو جان کنارت                     چه دیدم؟ تن لاله زارت
تویی غرق خون ماه صد پاره من    و من غرق خون در کنارت
بمیرم که تو، غریب افتادی
بمیرم شیب الخضیب افتادی
اباعبدالله 4