بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

امشب تمام کون و مکان گریه می کند 
گریه کنید! امام زمان گریه می کند 

زانو بغل گرفته ز غم های کربلا
مردی غریب، مثل زنان گریه می کند

بی جوهر است ناله ی او از غم حسین
آقای ما گرفته زبان، گریه می کند
 
گاهی به یاد ماتم یک شیرخواره است
گاهی به یاد داغ جوان، گریه می کند

دست بریده ی قمر خانواده را 
بر سینه اش گرفته، بر آن گریه می کند

امشب کنار پیکر بی سر نشسته است 
در قتلگاه وقت اذان گریه می کند 

دارد سلام می دهد از روی ناحیه 
با اشک او زمین و زمان گریه می کند 

*أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجات،
أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلات،
أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَمات،
‎أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلات،
‎أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعات،
أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالات،
أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزات،*

قلبش گرفته، ناله ی او فرق می کند 
وقتی برای عمه ی شان گریه می کند