من بی تو بی کسم دل من همزبان توست
آقا سه شنبه ها دل من جمکران توست
محراب خالی تو پر از آه حسرت است
عالم در انتظار زمان اذان توست
(ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای؟!) *
این نغمه ی همیشگی پیروان توست
من را مران ز خود که به تو منتسب شدم
پیراهن سیاه تن من، نشان توست
من شکوه می کنم ... تو دعا می کنی مرا
این هم ز عادت نظر مهربان توست
وابستگی من به تو، عین حقیقت است
تنها دلیل اشک من اشک روان توست
باید برای تو چو اویس قرن شویم
وقتی که ذکر فاطمه ورد زبان توست
امشب مسیر روضه ی ما دست مجتباست
امشب شهید کوچه، خودش روضه خوان توست
این کوچه تا همیشه ز خاطر نمی رود
این قتلگاه مادر قامت کمان توست
* جناب مولانا جلال‌الدین محمد بلخی
