یه پیرمرد دل شکسته
جابره که اومده با چشای بسته
افتاده روی تربت مظلوم عالم
فقط میگه حسین حسین حسین با این - صدای خسته
رفیق مگه جواب / رفیقشو نمیده
سر تو رو بریدند / خبر بهم رسیده
سلام به پیکری که / رنگ تنش پریده
از خیمه تا همینجا / زینب چقدر دویده
کاش بودم
سرم می رفت رو نیزه ها جای سر تو
کاش بودم
آب می رسوندم به لبای اصغر تو
کاش بودم ای کاش بودم ٢
( آقا جان - یا لیتنا کنا معک ابی عبدالله ٢)
چل روز پیش درست همینجا
افتادی از رو مرکبت به روی خاکا
تنت اسیر نیزه شد مظلوم عالم
سرت رو دست به دست یه عده مردم پست - زدن رو نی ها
رفیق مگه جواب / رفیقشو نمیده
واسش بمیره جابر / چه طعنه ها شنیده!
سلام به پیکری که / زینب با اشک دیده
زخماشو شسته و بعد / چادر به روش کشیده
کاش بودم
تنم می رفت به جای تو به زیر نعلا
کاش بودم
تنم می سوخت به جای تو به زیر گرما
کاش بودم ای کاش بودم ٢
( آقا جان - یا لیتنا کنا معک ابی عبدالله ٢)