بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

چشام گریونه ، از جفای روزگار
چشام گریونه ، ندارم صبر و قرار
چشام گریونه ، توی حال احتضار
چشام گریونه ...
دارم می سوزم ، می زنم هی دست و پا
دارم می سوزم ، بی قرارم این شبا
دارم می سوزم ، باز به یاد کربلا
دارم می سوزم ...
رسیده لحظه های آخرم
خون می باره از چشای ترم
توی جَوونی بی کس و غریب
فدا شدم شبیه مادرم
(عالمی بفدات - غریب امامِ جواد۳) ۲

زمین افتادم ، جلو چشم همسرم
زمین افتادم ، باز به یاد مادرم
زمین افتادم ، لحظه های آخرم
زمین افتادم ...
دارن می خندن ، کنیزا به گریه هام
دارن می خندن ، به من و بغض نگام
دارن می خندن ، نرسه جایی صدام
دارن می خندن ...
بود همسرم از همه بدترین
جلو چشام آب و می ریخت زمین
غریبونه میون هلهله
جون می دادم با یه دل حزین
(عالمی بفدات - غریب امامِ جواد۳) ۲

عذابم میده ، روضه ی دیوار و در
عذابم میده ، قتل شش ماهه پسر
عذابم میده ، سینه ای که شد سپر
عذابم میده ...
توو کوچه کشتن ، یار قد کمونم و
توو کوچه کشتن ، ماه آسمونم و
توو کوچه کشتن ، مادر جوونم و
توو کوچه کشتن ...
مقابل چشمای بچه‌ها
افتاده بود به زیر دست و پا
راه شو بستن توی کوچه و
مادرم و زدن چه بی هوا
(عالمی بفدات - غریب امامِ جواد۳) ۲