بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

پرشده اين، دشت پر از غم، از لاله های، پرپر خدايا
اشک چشمام، نم نم ميريزه، رو خاک پرخون، آه وواويلا
رفتند / عموم اباالفضل و علی اكبر
پيش چشام پر زد علی اصغر
من موندم اما
رفتند / همه جوونای بنی هاشم
شد غرق خون برادرم قاسم
من موندم اما
ديده دنيا شهامتم // من هم اهل رشادتم // بی قرار شهادتم 2

ديگه صبری، برام نمونده، ميخوام بميرم، عمه دعا كن
بين دشمن، عموم غريبه، دستای من رو، ديگه رها كن
عمه / بذار برم كه توو دلم غوغاست
بذار برم كه بی كس و تنهاست
عمو حسينم
عمه / ببين شلوغی ته گودال
ببين داره چطور ميره از حال
عمو حسينم
مونده بی يار و بی پناه // بی علمدار و بی سپاه // تشنه لب توی قتلگاه 2

ديگه نوبت، به من رسيده، كه توی راهت، بريزه خونم
ديگه وقتش، رسيده دشمن، توو مقتل تو، بگيره جونم
عمو / حتی جداشه از تنم دستم
تا آخرين نفس پيشت هستم
تنها نمونی
عمو / حتی جدا بشه سرم از تن
میمونم اینجا که پیش دشمن
تنها نمونی
ای عمو سر ميدم برات // توی مقتل ميشم فدات // جون ميدم بين قتلگات 2