بازم حکایت مدینه / حدیث غربت مدینه
کبوتریم و پر می‌گیریم / میریم زیارت مدینه
چشمم و میبندم - توو رویا قدم میذارم
عاشقونه پام و - توو صحن حرم میذارم
دست رو سینه‌م میذارم میدم یک سلام
با سلامم میشم زائر چار امام
السلام السلام السلام السلام ۲
مدینه انتهای درده / با آل فاطمه چه کرده
توو کوچه باز طناب کینه / به دستای یه پیرمرده
شعله داره بازم - توو یه خونه پا میذاره
باز خدا رو شکر این - خونه محسنی نداره
تا زمین میخوره میکنه زمزمه
خورده اینجا زمین مادرم فاطمه
مادرم فاطمه مادرم فاطمه ۲
اگه امونش و بریدن / توو کوچه غربتش رو دیدن
دیگه جوونش و نکشتن / دیگه سرش رو نبریدن
پشت مرکب اونشب - واسه عمه گریه می‌کرد
هی زمین میفتا-د و یاد رقیه می‌کرد
روضه می‌خونه با یاد شاه غریب
خاکی شد صورتش یاد خدُّالتَریب
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین ۲
