یه سال دیگه محرمتو دیدمو
یه دنیا نوکر به این حریم اضافه شد
یه سال دیگه برات سیا پوشیدمو
یه سال دیگه به نوکریم اضافه شد
گریه های من / شده رفیق نیمه شبای من
چش بهم زدم / تموم شد این محرمم برای من
جون مادرت / یادت نره برات کربلای من
اگه براتو کم گذاشت
توو روضه ها چشای من
تموم سال و خواهرت
گریه می کنه بجای من
حسین وای ۴
قبول كن آقا اين اشک و آه و گريه رو
خدا ميدونه كه نوكريم برا تو بود
واسه الان نيست مدال نوكری من
يه عمره سينم توو روضه ها شده كبود
هر كی دم گرفت / توو روضه اسمتو، دلش رو غم گرفت
خير بده خدا / به اونی كه رو شونه هاش علم گرفت
خوشبحال اون / كسی كه از امام رضا حرم گرفت
توو اين دو ماه يه لحظه ام
دلم ازت جدا نبود
به فكر رزق نوكرات
هيچكسی بجز خدا نبود
حسین وای ۴
ببين كه شال عزا هنوز رو دوشمه
خدا ميدونه كه من چقدر دوسش دارم
آخه نبايد زياد جدا باشه ازم
توو فاطميه دوباره لازمش دارم
من يه نوكرم / كه بار عشقو روی شونه ميبرم
هر سال اين شبا / به ياد غربت غمای مادرم
حق بده آقا / اگه هنوزم از غم تو مضطرم
يه كاری كن منم بشم
شبيه پيرغلام تو
هر وقت بهت سلام ميدم
بشنوم جواب سلامتو
حسین وای ۴
