بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

ما رمضون، تموم لحظه لحظه هاش پُرباره
سحراش از، فضل و عنایت و صفا سرشاره
ولی بدونْ، شب ولادت حسن که میشه
جور دیگه، ابر کرامت خدا میباره
حال و هوای تازه ای توو خونه ی (شاه اومد) ۲
با دلِ مستمندای دنیا خدا (راه اومد) ۲
ما رمضون قشنگ مثه یه مخمل (سیاه بود) ۲
تا که رسید نیمه ی ماه و حضرت (ماه اومد) ۲
ذکر شراب و باده و خُم حسن/تبسّم حسن/ترنّم حسن
علی امام اوّلِ/امام دوّم حسن ۲

وقتی نبی، توو گوش مجتبی اذون میخونه
دیدنیه، ذوق علی و فاطمه توو خونه
سلمان دلش، برای دیدن حسن ضعف میره
ظهرا میره، شب که میشه دوباره باز مهمونه
لعنت به چشمْ زخم و حسد باشه بگو: (بی شمار) ۲
قربونی کرد پیمبر و مدینه شد (خبردار) ۲
هر گدایی که خورده از این نذری و (عقیقه) ۲
خودش که هیچْ نوه نتیجه شم شدن (سفره دار) ۲
ذکر ملک وقت زیارت حسن/کرامت حسن/نجابت حسن
مثل برادرش حسین/آقای جنّت حسن ۲
ذکر شراب و باده ...

ما که توی، ذوق و سلیقه و هنر ممتازیم
قشنگتر از، مشهد براش صحن و سرا میسازیم
توو حرمش، درست مثه همچی شبی ایشالا
بزرگترین، سفره رو وقت افطاری میندازیم
هر چی گدا بشینه پای سفره ها (باز کمه) ۲
یکی از اون کاسه به دستای درش (حاتمه) ۲
هزار سالم که بگذره همه باید (بدونن) ۲
یک نفره اونم حسن که کریمِ (عالَمه) ۲
ذکر همه گرفتارا یاحسن/مداوا حسن/مسیحا حسن
حسینه کشتی نجات/ساحل دریا حسن ۲
ذکر شراب و باده ...