بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

می سوزد  در آتش  خانه ام  ای مادر
می خندد  دشمن بر ناله ام  ای مادر
واویلا  واویلا
نیمه ی شب   جان بر لب  پشت مرکب   می دویدم
ناسزا و   طعنه ها از  خصم کافر   می شنیدم
من غریبم

من هستم  وارث  غمهای بوتراب
جد من  را کشتند  بین دو  نهر آب
واویلا واویلا
روز و شب با   روضه های   عمه زینب  در فغانم
گه به یاد  راس پرخون   گه به یاد   خیزرانم
من غریبم