شكر خدا ، خدا رو دارم غريبم آشنا رو دارم
ترسی ندارم توی قبرم چونكه امام رضا رو دارم
پا علم تو / ميگم امام رضا فدای كرم تو
كه با دم تو / چشمامو بستمو رسيدم حرم تو
پا علم تو
دلم شد آزاد / تا رسيدم رو به روی پنجره فولاد
يه دلم اينجا / يه دلم اما وسط صحن گوهرشاد
دلم شد آزاد
با چشمی كه شده تر آقا گنبد و ميكنم تماشا
قربون اين شكوه و عزت چه حس و حالی دارم اينجا
حس رهايی / داره دلم توو اين حريم كبريايی
اصلا خدايی / احساست اينه كه ميون كربلايی
توو كربلايی
خوبه گدايی / علی الخصوص باشه گدا ، امام رضايی
مثه هميشه / گفتم امام رضا و شد دلم هوايی
شدم هوايی
وقتی توی صحنت ميمونم انگاری كه تو آسمونم
حالا كه من حرفامو گفتم اينم بگم ای مهربونم
ای مهربونم / بهم اجازه ميدی روضتو بخونم
دردت به جونم / اشک چشام داره ميريزه روی گونم
دردت به جونم
خيلی غمينی / ميون حجره تشنه لب نقشه زمينی
ولی جوادت / اومده بالين تو و روشو ميبينی
نقشه زمينی
