بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

امام حسن، از داغت چشم فلک میباره
غریب آقام، که قبرت سایبونم نداره
روشنی، شبهاش نورِ ماهِ و ستاره
دلم حیرونه     برات میخونه
چرا قبرِ تو         هنوز ویرونه
جانم فدای ِ غم و صبرت آقا     دنیا نمی فهمه که قدرت آقا
پر از غباره اگه قبرت آقا
جانم فدای کلام و مرامت        آقا من هستم غلامِ غلامت
شش دنگ قلبم سند شد به نامت
جانم حسن جان حسن جان حسن جان 3

دارم میرم، با یه قلب پر غم و شراره
دارم میرم، بارون چشای ِ من میباره
دارم میرم، با یاد کوچه و گوشِ پاره
آه می بارم      تمومه کارم
بیا ای مادر       دمی کنارم
یادم نمیره  چی اومد سرِ تو      خون می چکید از پرِ معجرِ تو
دیگه نمی دید چشایِ ترِ تو
یادم نمیره رخِ ماهِ نیلی            می زد تو رو آخه با چه دلیلی
مادر نشد که سپرشم به سیلی
آه و واویلا واویلا واویلا  3

دارم میرم، راحت میشم از غمِ مدینه
سبزه تنم، دارم آتیشی میونِ سینه
به تابوتم، تیر کینه و جفا می شینه
من سردارم       ولی بی یارم
چشامو دارم    رو هم میذارم
لایوم کیومک، حسین ای برادر    دارم می بینم جلو چشم خواهر
قاتل جدا می کنه از تنت سر
لایوم کیومک، حسینِ شهیدم            من آه مادر تو کوچه شنیدم
امّا تنِ ارباً اربا ندیدم
مظلوم  حسینم حسینم حسینم  3