عبدالله بن الحسن شهادت زمینه غم غربت توبهمن عظیمی

به شوق بابا، با اذن زهرا   با کلی زحمت رسیدم اینجا
جدایی سخته عمو برامن       عجب بلایی سرت آوردن
غم غربت تو شده بغض گلو
همه ی بدنت پُره زخمه عمو
ببین که گریون از غم جدایی تَم
غصه نخور عمو خودم فدایی تَم
عمو عمو حسین


تمومه کارم تمومه کارِت    میره به غارت دار و ندارت
دلْ آرزویی نداره دیگه           منو بغل کن یه بارِ دیگه
دوس دارم نفس از نفست بگیرم
آرزومه عمو بغلت بمیرم
میخوام به دُورِ تو یه یاکریم بشم
راضی نشو عمو دوبار یتیم بشم
عمو عمو حسین


پریشونم کرد شبیه گیسوت  این نیزه ای که رفته تو پهلوت
برام عذابه خدا می دونه             محاسن تو غرق به خونه
خونیه بدنت سُرخه مثل عقیق
همه جای تنت پُره زخم عمیق
یه آسمون بلا باریده بر سرت
فدات میشم عمو جای برادرت
عمو عمو حسین


غریب عالم غریب گودال   سرت چی اومد توو شیب گودال
شکسته پهلو شکسته سینه               الهی عمه تو رو نبینه
نبینه از قفا سرت و می بُرَن
نبینه زیر پا بدن تو و من
تو سینه چاک من، من سینه چاک تو
یکی میشه تنم با جسم پاک تو
عمو عمو حسین

 

مرتبط
    نظرات شما
    [کد امنیتی جدید]
    اصغری نیاپنجشنبه، 15 مهر 1395 13:32
    با سلام خدا قوت از این که لحظه به لحظه سایت بی پلاک رو معطر می کنید. ممنونم خوبان شریف.