بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

داره مياد از راه بوی خدا      داره ميشه كمتر اين فاصله
روی لب خورشيد تكبيره و       داره مياد از راه يک قافله
آسمون، دلش آشوبه / علمدار، علم می كوبه 2
ماشاالله
ديگه مهتاب بی تابه و    مثه عالم بی حوصله است
ديگه زينب گريونه و          روضه خون اين قافله است

شده با چشای بارونیشون     حرمی اسیره دلشوره ها
داره میگه ارباب که ای خدا           اعوذ بک من کرب و بلا
خیمه ها، همه برپا شد / رقیه چشاش دریا شد 2
دل بی تابه
پیش زینب تو کربلا           زده زانو روی زمین
همه صحرا مبهوتشن        پهلوون ام البنین

دوباره یه بغضی تو کربلا       داره گلوگیر مادر میشه
با دیدن تیر و سر نیزه ها     نگرون حلق اصغر میشه
سکینه، اگر میباره / ولی باز، عمو رو داره 2
آروم میشه
آخر اینجا ظهر دهم       ذوالجناحش خون یال میشه
سهم زینب زنجیر غم         سهم ارباب گودال میشه