رسید از راه دور، باغبونی با لاله هاش
به فدای آلاله هاش، وای(3)
به استقبالشون، یه عده گلچین اومدن
به جنگ با دین اومدن، وای(3)
شد/ خزان این گلستان زهرا
حیف/ که پرپر میشن دسته گلها (2)
وای، امان از غریبی(3)
میده فرمان حسین، خیمه ها رو بر پا کنید
منزل تو این صحرا کنید، وای (3)
علمدار میزنه، زانو جلوی محملِ
بانوی غم غافله، وای (3)
وای/ عجب دلهره داره زینب
وای/ که والعصر میخونه زیر لب (2)
وای، امان از غریبی(3)
