زیر باران حرم، گرمی تب می چسبد
و زیارت همه جا آخر شب می چسبد
دست بر سینه به سمت حرمت می آیم
خاک بوسی تو در اوج ادب می چسبد
نسل در نسل شما، عادت احسان دارید
پس مکرر به زیارت بطلب، می چسبد
باد می پیچد و هوهوی صدای پرچم
شب میلاد تو همراه طرب، می چسبد
ناخود آگاه کنار حرمت می فهمم
نام داداش تو با اشک به لب می چسبد
طعم سوهان قم و چای نجف، در مشهد
گوشه ی صحن گهرشاد، عجب می چسبد