جعفر الصادق شهادت زمینه باز توی دشت سینه ها شقایقهمحمد نداف پور

پرپر دلای عاشقه    داغ امام صادقه    باز توی دشت سینه ها    شقایقه 2
مسموم جفاست, ولی غمش غم مدینه است
روضه اش روضه, یه مادر شکسته سینه است
بین کوچه ها, با دست بسته مثل حیدر
تا میخورد زمین, می گفت با گریه وای مادر 2
بی عمامه و عبا
پای برهنه رو خاک و توی کوچه ها
کشون کشون دارن می برندش ای خدا
واویلتا واویلتا واویلتا 2

بارون اشک نم نمه    می باره از چشا همه    با یاد کربلا دلش    پر از غمه 2
توی شعله هاست, به یاد روضه زینب
کوچه کربلاست, با دست بسته پشت مرکب
پیرمرده و, از خاک کوچه ها می ناله
گریه می کنه, به یاد زخمای سه ساله 2
با قلب مضطرش
کشوندنش، ندید دیگه چشم خواهرش
بره رو نیزه ها دیگه آقا سرش
واویلتا واویلتا واویلتا 2

مرتبط
    نظرات شما
    [کد امنیتی جدید]