بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

چه شلوغه لب گودال     عمو جونم میشه پامال
زیر تیغ و تیر و نیزه     داره کم کم میره از حال
یکی با نیزه می زنه / یکی تو فکر پیرهنه
اونی که زیر دست و پاهاست  عموی منه 2
یکی تو دستش یه خنجره / یکی فکر بردن سره
اونی که زیر دست و پاهاست  عموی منه 2
عموی منه  اونی که شمره بالا سرش
عموی منه    که پا گذاشتن روی پرش
عموی منه      که پره گل زخمه تنش
عموی منه   که همه دارن می زننش
وای عمو حسین 4

اومدم که دیگه دیره     توی دست همه تیره
به خدا سخته برا من     عمو جون تشنه بمیره
فدای زخمای پیکرش/  فدای خشکی حنجرش
اونی که با نیزه دورشن/ عموی منه 2
با چشام می بینم ای خدا/ آسمون افتاده زیر پا
اونی که موهاشو می کشن/ عموی منه 2
عموی منه   اونی که دل بی قرارشه
عموی منه     اونی که زهرا کنارشه
 عموی منه    اونی که چشمام تو چشماشه
 عموی منه          اونی که عالم تو دستاشه
وای عمو حسین 4

لبه تشنه سر پر خون     من و عمه چشمِ گریون
یه نفر نیست بگه نامرد    از تو گودال برو بیرون
یه نفر با چند هزار نفر/ شده مادر زهرا خون جگر
ماهی دریای خاک و خون/ عموی منه 2
کمرش از غصه خم شده/ دل خونش غرق غم شده
اونی که دیده داغ جوون/ عموی منه 2
عموی منه   اونی که تنها و بی کسه
 عموی منه      رها کنید پیکر و بسه
 عموی منه      که راه حق و نشون میده
عموی منه   که داره لب تشنه جون میده
وای عمو حسین 4