بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

ﻓﻘﯿﺮ ﺑﺬل ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ﯾﺎ وﻟﯽ ﷲ
اﺳﯿﺮ زﻟﻒ ﺳﯿﺎه ﺗﻮ ﯾﺎ وﻟﯽ ﷲ
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﺗﻮ ﯾﺎ وﻟﯽ ﷲ
ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎرِ ﭘﻨﺎه ﺗﻮ ﯾﺎ وﻟﯽ ﷲ
ﻓﻘﻂ ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮای ﺗﻮ ﻣﺮﺛﯿﻪ دارد
ﯾﮑﯽ دو دﻓﺘﺮ اﺷﻌﺎر، ﻣﺪﺣﯿﻪ دارد

ﺣﺪﯾﺚ ﻓﻀﻞ ﺗﻮ اذﮐﺎر ﻫﺮ ﺷﺐ ﺷﯿﻌﻪ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺎم ﻗﺸﻨﮓ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺷﯿﻌﻪ
ﺗﻮﯾﯽ رﺋﯿﺲ ﺑﻼﻋﺰل ﻣﺬﻫﺐ ﺷﯿﻌﻪ
اﻻ اﻣﯿﺮ و ﻋﻠﻤﺪار ﻣﮑﺘﺐ ﺷﯿﻌﻪ
ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﮐُﺮﺳﯽ درس ﺗﻮ ﺟﻌﻔﺮی ﺷﺪه ام
ﻣﻦ از دﻋﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﻮده ﺣﯿﺪری ﺷﺪه ام

ﺗﻮ ﻋﺸﻖ ﻫﺮ دل ﻣﺠﻨﻮن و ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻣﻮﻻ
اﺻﻮل دﯾﻨﯽ و ﻗﺮآن ﻧﺎﻃﻘﯽ ﻣﻮﻻ
و ﻣﺎورای ﺗﻤﺎم ﺣﻘﺎﯾﻘﯽ ﻣﻮﻻ
ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺮ و ﻣﺮاد ﻧﻮاﺑﻐﯽ ﻣﻮﻻ
دو دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﻢ ﮔﺪای دﺳﺘﺎنت
ﺳﺮم ﻓﺪای ﺗﻮ و "ﺟﺎﺑﺮ ﺑﻦ ﺣﯿﺎنَ"ت

ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل دﻟﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ اﺳﯿﺮ ﺗﻮ ﺷﺪ
اﺳﯿﺮ و ﺳﺎﺋﻞ و ﻣﺴﮑﯿﻦ و ﻣﺴﺘﺠﯿﺮ ﺗﻮ ﺷﺪ
ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﻪ "اﺑﻮﺑﺼﯿﺮ" ﺗﻮ ﺷﺪ
ﻣﯿﺎن آن ﻫﻤﻪ، ﺷﺎﮔﺮد ﺳﺮ ﺑﻪ زﯾﺮ ﺗﻮ ﺷﺪ
ﻫﺮ آن ﮐﻪ ﺳﻮی ﺗﻮ آﻣﺪ اداره اش ﮐﺮدی
ﻫﺮ آن ﮐﻪ عاشقتان ﺷﺪ "زُراره" اش ﮐﺮدی

ﺷﺸﻢ ﺳﺘﺎره ی دﻧﺒﺎﻟﻪ دار زﻫﺮاﯾﯽ
ﺷﺸﻢ ﻣﺮﺑﯽ ﻓﻘﻪ و اﺻﻮل دﻧﯿﺎﯾﯽ
ﺷﺸﻢ ﺗﺮاﻧﻪ ی زﯾﺒﺎی آﺳﻤﺎن ﻫﺎﯾﯽ
ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮب ﻣﺤﺒﻮب ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﯾﯽ
ﻓﻘﻂ ﻧﻪ ﺟﺎن ﺟﻬﺎن و ﺟﻬﺎن ﺟﺎن ﻫﺴﺘﯽ
ﻫﻤﺎره ﻣﺮﺟﻊ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺷﯿﻌﯿﺎن ﻫﺴﺘﯽ

ﺑﯿﺎ و ﭘﺎی دﻟﻢ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ات وا ﮐﻦ
ﺣﻀﻮر میطلبم ﺳﯿﻨﻪ را ﻣﺼﻔﺎ ﮐﻦ *
ز ﺷﻮق، دﯾﺪه ی ﻣﻦ را ﺷﺒﯿﻪ درﯾﺎ ﮐﻦ
ﺗﻨﻮر ﺧﺎﻧﻪ ی ﺧﻮد زودﺗﺮ ﻣﻬﯿﺎ ﮐﻦ
ﺣﻼل ﻣﻬﺮ ﺷﻤﺎ ﻗﻄﺮه ﻗﻄﺮه ی ﺧﻮﻧﻢ
ﺧﻠﯿﻞ ﻧﺎر ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ" ز ﻧﺴﻞ ﻫﺎروﻧﻢ"

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﻄﺮ ﺣﻀﻮرت در اﯾﻦ ﺣﻮاﻟﯽ ﻫﺴﺖ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﮐﺮﻣﺖ ﻋﺸﻖ و ﺷﻮر و ﺣﺎﻟﯽ ﻫﺴﺖ
ﺳﺤﺮ، ﺣﺴﯿﻨﯿﻪ، ﺟﺎﯾﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﻫﺴﺖ
ﺑﻪ ﯾﺎد روﺿﻪ ی ﺗﻮ در دﻟﻢ ﻣﻼﻟﯽ ﻫﺴﺖ
برای زائر خود ﺳﺎﯾﺒﺎن ﻧﺪاری ﮐﻪ ...
ﮐﻨﺎر ﺗﺮﺑﺖ ﺧﻮد روﺿﻪ ﺧﻮان ﻧﺪاری ﮐﻪ...

ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ات آﻗﺎ ﭘﺮ از ﺧﻄﺮ ﮔﺮدﯾﺪ
ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﺣﺰﯾﻨﺖ ﭘﺮ از ﺷﺮر ﮔﺮدﯾﺪ
ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﺎدر ﻣﻈﻠﻮﻣﻪ ﻧﻮﺣﻪ ﮔﺮ ﮔﺮدﯾﺪ
ﺷﺒﯽ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺖ از ﺑﺎم ﺣﻤﻠﻪ ور ﮔﺮدﯾﺪ
ﺗﻮ رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ و ﮔﺮم ﺧﺪا ﺧﺪا ﺑﻮدی
ﻣﯿﺎن ﻧﺎﻓﻠﻪ ات ﻏﺮق رﺑﻨﺎ ﺑﻮدی

ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻧﻪ ی آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻮﯾﺖ ﺳﻮﺧﺖ
ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻧﻪ ی آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ روﯾﺖ ﺳﻮﺧﺖ
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺳﺎﻗﯽ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ام! ﺳﺒﻮﯾﺖ ﺳﻮﺧﺖ
ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﮐﺮﺑﻼ ﮔﻠﻮﯾﺖ ﺳﻮﺧﺖ
ﺳﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ، ﺑﺪون ﻋﺼﺎ ﮐﺠﺎ رﻓﺘﯽ ؟
ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ وﻟﯽّ ﺧﺪا! ﮐﺠﺎ رﻓﺘﯽ ؟

ﻣﯿﺎن ﮐﻮﭼﻪ رﺳﯿﺪی ﺑﻪ زحمت، اﻓﺘﺎدی
ﮐﺸﯿﺪ ﺑﻨﺪ ﻃﻨﺎب و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ اﻓﺘﺎدی
ﮐﻨﺎر ﻣﺮﮐﺐ دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ضربت اﻓﺘﺎدی
ﻋﺰﯾﺰ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا! ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﺘﺎدی
ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺷﺮﻃﻪ ﭼﺮا ﺗﺎزﯾﺎﻧﻪ ات ﻣﯿﺰد
ﮔﻬﯽ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ات ﻣﯿﺰد

ﭼﻪ ﮐﺮده ﺑﺎ دل زارت ﺟﻔﺎی ﭘﯽ در ﭘﯽ
زﺑﺎن درازی و آن ﻧﺎﺳﺰای ﭘﯽ در ﭘﯽ
ﺷﮑﻨﺠﻪ و ﺗﺒﻌﺎت ﺑﻼی ﭘﯽ در ﭘﯽ
ﺗﻨﺖ ﮐﺒﻮد ﺷﺪ از ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﭘﯽ در ﭘﯽ
ز خونِ کنج لبت یاد باغ لاله کنم
دوباره یاد زمین خوردن سه ساله کنم

ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺘﻢ و ﻧﺎم رﻗﯿﻪ ﺟﺎن آﻣﺪ
ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺘﻢ و زﻫﺮا ﺑﻪ روﺿﻪ ﻣﺎن آﻣﺪ
ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﻔﺘﻢ و ﻟﮑﻨﺖ ﺑﺮ اﯾﻦ زﺑﺎن آﻣﺪ
سه ساله گفتم و فریاد روضه خوان آمد
ﺧﺮوش دﺧﺘﺮﮐﯽ را ﺳﺮاغ دارم ﮐﻪ ...
دو ﮔﻮش دﺧﺘﺮﮐﯽ را ﺳﺮاغ دارم ﮐﻪ ...

علیرضا خاکساری