فاطمه الزهرا شهادت واحد نود و پنج روزه شفا گرفت و رفترضا تاجیک

دنیا گذشت تا که/ روز شهادت شد    شهادت زهرا / روز ولایت شد
تا پای جون موند پای    سفارش پیغمبر
قدش کمونی شد تا   خم نشه پشت حیدر
زهرا پناه علی بود/  چراغ راه علی بود
خوب می دونستن آدما /  که تکیه گاه علی بود
زهرا برای علی بود /  نذر چشای علی بود
اگر چه رو به قبله شد /  قبله نمای علی بود
مادرم! حاجت قلبش از خدا گرفت و رفت
مادرم! امون ز قلب دشمنا گرفت و رفت
مادرم! نود و پنج روزه شفا گرفت و رفت

از این سقیفه بود / آتیش عاشورا      شعله ی اون در شد/ تو کربلا برپا
در بین دیوار و در    شش ماهه ای شد پرپر
تا که رسید نوبت به          گلوی پاک اصغر
تیر نگذاشت که  جمله ی/ حسین به پایان برسه
خدا می خواست تیر سه پر/  به قلب قرآن برسه
صدای گریه ی حسین/ تو صحراها شنیده شد
عاقبت عشقو ببین/  که تا کجا کشیده شد
لالایی! علی اصغرم بخواب آروم بگیر
لالایی! دیگه شدم تو حصر غصه ها اسیر
لالایی! ذکر منه یا رازق الطفل الصغیر

رضا تاجیک


دریافت فایل
مرتبط
    نظرات شما
    [کد امنیتی جدید]