مشهد تو/به خدا عرش برينه/جلوه و شکوه دينه/جنت روي زمينه/تو حرمها بهترينه
وقتي چشمام/ميخوره به ايوون تو/ايوون طلايي تو/ذکر اين ديوونه ي تو/يااميرالمومنينه
دلداري و سالاري و سرداري و يار بي کساني ماه آسماني سلطان جهاني
آقايي و ليلايي و مولايي و ذيقعده ي هر سال آقا ميزبان صاحب الزماني
ممنونيم پاگذاشتي توي ايران السلطان ياابالحسن رضاجان
عشقت آقا/همه دلهارو تکون داد/راهتو به من نشون داد/به گنهکارا امون داد/به مسيح مرده جون داد
قامت بسته/هر کسي تو آسمونه/مست شمس مهربونه/با دم نقاره خونه/تا موذنت اذون داد
مجنونم و مديونم و ممنونم و خاک پاتو عشقه خادماتو عشقه زائراتو عشقه
زيبايي و يکتايي ومن کجا و بزم سفره ي سلاطين لقمه،نون پنيرِ سفره هاتو عشقه
تو ايران داري تو هزار تا سلمان السلطان ياابالحسن رضاجان
توصحن تو/دل من در اعتکافه/ندارم وقت اضافه/سخن از بهشت اينجا/به خدا حرف گزافه
تو صحن تو/که شده قبله ي کعبه/با چشاي پر گريه/آقاجون قدم زدن توش/بهتر از صدها طوافه
تو ماهي و دلخواهي و همراهي و نور نيريني بال و پر قلب زائر حسيني
سلطاني و جاناني و ايماني و بين هرحياطت تو صاحب ده ها بين الحرميني
همشهريت شده سيد خراسان السلطان ياابالحسن رضاجان
رضا تاجيك
