زائر کعبه دل / اومد از کعبه گل قاتلم دوری تو / بیا کن حل مشکل
شهر قم شد برایم شهر کنعان
شدم از دوری تو زار و گریان
آرزومه ببینم روی ماهت
کجایی ای رضاجان
همه میدن سلامم / می کنن احترامم خم میشن پیش رویم / چون که فاطمه نامم
نشده قامتم از غم خمیده
نه جونم از محن بر لب رسیده
نه کسی می کنه بر من جسارت
نه نفسهام بریده
برادر بین بستر / می خونم من ز مادر گریه دارم به یاد / روضه ی سینه و در
شنیدم فاطمه پهلوش شکسته
میون کوچه ها از پا نشسته
بس که زد مادرم رو بین کوچه
ثانی شد زار و خسته
