بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحيم‏

به همه عزيزانى كه تشريف داريد، اين ولادت با سعادت و عيد بزرگ را صميمانه تبريك عرض مى‏كنم. از همه برادران عزيزى كه زحمت اين جلسه را كشيدند و كسانى كه برنامه اجرا كردند، بخصوص دوستانى كه از راههاى دور تشريف آورده‏اند، همچنين از برادرانى كه اين سرود زيبا را تنظيم كردند و آهنگ گذاشتند و اجرا كردند، صميمانه متشكّريم.

قدر اين ارتباط و اتّصال قلبى و پيوند معنوى را بايد بدانيم. پشتوانه ايمان ماست؛ گوهر ارزنده‏اى است كه تشكيل دهنده هويّت انسانى و اسلامى ماست. محبّت را روزبه‏روز بين خودمان و خانواده مطهّر و معصوم اهل بيت پيغمبر و بخصوص فاطمه زهرا سلام‏اللَّه‏عليها بيشتر كنيم و همچنين خودمان را با اطاعت خدا به آنها نزديك نماييم.

شعرى كه الان برادرمان خواندند، مضمون درستى نيست كه ما بگوييم چون شيعه و محب هستيم، اگر گناه هم كرديم، خداى متعال ما را مجازات نمى‏كند؛ نه، اين‏طور نيست: «من اطاع اللَّه فهو لنا ولى(1)»؛ ولىِ آنها بايد خدا را اطاعت كند؛ چون خود اين بزرگواران با اطاعت خدا به اين مقام و رتبه رسيدند. امتحان اينها، قبل از وجود و آمدنشان به اين دنيا صورت گرفته است: «امتحنك اللَّه قبل ان يخلقك فوجدك لمن امتحنك صابرة(2)». دستگاه خدا بى‏حساب و كتاب نيست. در روايتى پيغمبر اكرم به فاطمه‏ى زهرا سلام‏اللَّه‏عليها با اين مقام و رتبه فرمود: «يا فاطمه انّنى لن اغنى عنك من اللَّه شيئا(3)»؛ يعنى پيش خدا، نسبتِ با من و ارتباطِ با من به درد تو نمى‏خورد. مگر در ميان فرزندان پيغمبر و ائمّه كسانى نبودند كه با خدا رابطه‏اى نداشتند و نتوانستند از آن گوهر نورانى و ارزش معنوى برخوردار شوند؟ آنچه اولياى دين را بر قلّه شرافت بشرى قرار داده، از خود شخص شخيص نبىّ‏اكرم و اميرالمؤمنين و بقيه اين خاندان پاك گرفته - كه اينها در عالم وجود نمونه‏هاى بى‏مانندند و شبيه اينها ديگر نيست - تا ديگران، اطاعت و عبوديّت و بندگى آنها براى خداست. لذا وقتى شما مى‏خواهيد در تشهّد نمازتان نام پيغمبر خدا را بياوريد و از او تجليل كنيد، مى‏گوييد «و اشهد ان محمداً عبده». اوّل عبوديّت را ذكر مى‏كنيد، بعد مى‏گوييد «و رسوله». عبوديّت بالاتر از رسالت است. اساس و جوهر كار، عبوديّت است. من و شما هم بايد از همين جاده برويم. البته اين قلّه‏ها خيلى بالاست. اگر چشم ما بتواند اين قلّه‏ها را ببيند، خيلى بايد خدا را شكرگزار باشيم؛ چه برسد كه به آن‏جاها برسيم؛ ليكن بايد برويم؛ راه اين است. اين دامنه‏ها را بايد به قدر قدرت و توانمان طى كنيم؛ كه اگر اين‏طور شد، به قدر ظرفيتمان بهره خواهيم برد.

اميدواريم خداوند متعال بركاتش را روزبه‏روز بر شما عزيزان بيشتر كند. ان‏شاءاللَّه اين جلسه و شما عزيزان و گردانندگان و برپا دارندگان اين جلسه را مشمول نظر و لطف و رضايت صدّيقه طاهره سلام‏اللَّه‏عليها قرار دهد؛ محبّت و ارادت و شور و عشق شما را به آن بزرگوار با چشم لطف و محبت بنگرد؛ روزبه‏روز ما را به مقام و رتبه والاى اين بزرگواران آشناتر كند؛ قلب مقدّس ولىّ‏عصر ارواحنافداه را هم كه بحمداللَّه مجلس به نام آن بزرگوار معطّر بود و معطّر شد، نسبت به ما مهربان كند و ما را مشمول لطف و دعاى آن بزرگوار قرار دهد.

والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته‏