آنکس که شد اسیر گناه و خطا منم
شرمنده‌ی تمامی آل عبا منم
آنکه رضای غیر خدا انتخاب کرد
آنکس که شد اسیر ادا و ریا منم
چشمم به حرفِ مردم و تحسینشان ز من
محتاج " آفرینِ " ز غیر خدا منم
اینکه نشد که بنده‌ی خوبی شوم، کنار
دربند دامِ نفس و اسیر هوا منم
عمرم سراسرش سپری شد به غفلت و
آنکه فروخت عمر خودش بی بها منم
بستم ره اجابت خود را به معصیت
آنکس که گشته شامل حبس دعا کنم
"بار دگر به بارگهت بار من فتاد"
راهم بده دوباره، امام رضا! ؛ منم!!
سلطان تویی و سائل بی چشم و رو منم
هر دم وفا تویی و دمادم جفا منم
شب در گناه و صبح شدم عازم حرم
تو آن رئوف هستی و آن بی حیا منم
گریان شدم که باز ببخشی گناه من
"دستم به دامن تو" و اشکم به دامنم
فرموده ای که گریه برای حسین؟! چشم
گریان ماتم شه کرببلا منم
یابن الشبیب‌هات به دلها شرر زده
بابا چه ناله ها سر نعش پسر زده...
