گرفته بانگ اذانت تمام دنیا را
حماسه ی رجزت فتح کرده دلها را
زلال هستی و در تو خدا تجلی داد
پیمبر و حسنین و علی و زهرا را
تو رفتی و پدرت وقت رفتنت جان داد
ببین کنار لبت احتضار دریا را
کسی که نام علی را حسین معنا کرد
درست ترجمه کرده است لفظ و معنا را
همین که دل نگران تو چشم یعقوب است
حریص پیرهنت کرده گرگ صحرا را
رجز نه، خطبه ی نهج البلاغه بر لب توست
دوباره دم بده فرمایشات مولا را
پیمبرانه به معراج نیزه رفتن تو
شریک آمنه کرده است ام لیلا را
شروع سوره ی مریم حروف می گریند
که شرح داده خدا لفظ ارباً اربا را
برای زخم تو مرهم درست خواهد کرد
گرفته عمه اگر اشک های بابا را