نگاهت رو نگير از من / كه تنها دلخوشيم اينه
آخه هيچكس شبيه تو / غريبيمو نمی بينه
نگاهت رو نگير از من
نگاهت رو نگير از من / نگاهت كرده آرومم
على از پا نمى افته / تا وقتى هستى خانومم
نگاهت رو نگير از من
ببين دل من به نگات گره خورده
يه بغض غريبى گلومو فشرده
صداى نفسهات امونمو برده
واى
نگاهت رو نگير ازمن / برام خوشبختى محضه
نگاه تو برا حيدر / به قدر دنيا مى ارزه
نگاهت رو نگير از من
نگاهت خسته هم باشه / پناه خستگيهامه
نگاهت گرچه نيلى رنگ / هنوز اميد چشمامه
نگاهت رو نگير از من
ببين تو حال و روز فاتح خيبر
شكسته ميشه ديگه قامت حيدر
مى سوزه على پاى روضه ى اين در
واى
