بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

بی قرارم / بی کس و یارم
به خاک غربت / سر می گذارم
غریبمو پشت این حجره ی بسته
به دیدنم می آید پهلو شکسته
با دل مضطر، این دم آخر      روضه گرفتم، برای مادر
آه و واویلا آه و واویلا 2

روضه خوانم / رفته توانم
آتش این زهر / سوزانده جانم
ناله ی من رفته تا به اوج افلاک
پا می کشم از لب تشنگی روی خاک
من نیمه جانم، قامت کمانم      خون می چکد از، کنج دهانم
آه و واویلا آه و واویلا 2

دارم به لبها / با چشم دریا
روضه ی جد / غریب خود را
روضه گرفتم با یاد سرو لیلا
فَقَطًّعوه ُ بِسُيوفٍ  ارباً اربا
بی تاب و خسته، فرق شکسته     نیزه به پهلوی او نشسته
آه و واویلا آه و واویلا 2