کمرم شکسته شد، ماه در خون طپیده
میدونم که بی عمو، علی اصغر میمیره
مگه بعد رفتنت میشه بی کس نباشیم
مگه بعد رفتنت کسی آروم میگیره
مگه میشه تو نباشی و حرم دلش نسوزه
مگه میشه تو نباشی خواهرم دلش نسوزه
سپهدارم علمدارم
علم افتاد و افتادم / من کنار تو جون دادم / می رسیدی ایکاش، به فریادم
اینجوری غرق به خونت ندیدم تا حالا
فدای سرت اگه، آب نداری عزیزم
توی خیمه چشم به راهت نشسته رقیه
قوت دلم چرا بیقراری عزیزم
پاشو از جا نکنه دستی بره سراغ معجر
روی حرمله به روی خیمه ها واشه برادر
سپهدارم علمدارم
بی علمدارم میدونم / من کیو دارم دلخونم / من توی این صحرا، پریشونم
پاشو تا نبردنش، خواهرت رو اسیری
بوی مادر میاد از کنارت ولی تو
نتونستی اونو، بین آغوش بگیری
چقدر نشسته تیر با همه قامت رو تنت
فرق تو وا شده با ضرب عمود دشمنت
علمدارم سپهدارم
بین راه دیدم دستاتو / میبینم پاره چشماتو / نکش اینقدر رو خاک پاهاتو
