تو سایه ی سرمی سامان منی امام رضا
دوای درد و غمی درمان منی امام رضا
تو جان عالمی و جانان منی
تو بانی کرمی سلطان منی ۲
من ، کویر ، ترک خور، ده تو بارونی
تو ، غمم رو ، نگفته ، خودت می دونی
عاشق این مرقدم / کفتر این گنبدم
باز اومدم تو حرم / پیش تو زانو زدم
سائل دربارتم / با اینکه خیلی بدم
همسایتم / هر جا میرم / میگم اهل مشهدم
یا علی موسی الرضا ۳
یه شعبه داره بهشت تو صحن و سرات امام رضا
چادر زده رو به رو ایوون طلات امام رضا
فرشته صحن تو رو جارو میزنه
بال فرشته شده خاک قدمات ۲
هر ، کسی که ، اسیرت ، شده آزاده
سر ، بلنده ، اونی که ، به پات افتاده
ضامن قلبم شدی / تا شدم آزاد تو
تا که خرابت شدم / شد دلم آباد تو
باز می شینم رو به رو / پنجره فولاد تو
قلبمو عا/شق میکنم / توی گوهرشادتو
یاعلی موسی الرضا ۳
(با لهجه مشهدی)
تو ازدحام ضریح عالم شده گم امام رضا
دلُم کشیده بهت با لهجه بُگُم امام رضا
امام رضا مِدِنی مو مالِ تویوم
اون که پِلاسه توی صحن تو مویوم ۲
یا ، رضا جان ، دلُم ره ، جِلا دادی تو
از ، همینجه ، به مو کر،بلا دادی تو
نوکر دربستتُم / جیره خورِ دسستُم
در به در خانتُم / از کوچیکی مستِتُم
جلد روی بامتُم / تو شاهی مو پستتُم
یک دل مو / تو مِشَده / یه دلُم تو شهر قم
یاعلی موسی الرضا ۳
