زمین و زمان تو جزر و مده
کوثر خدا از راه اومده، گل محمّدِ ۲
اونکه برا دلهای شب زده
هدایت نورش زبون زده، گل محمّدِ ۲
به کوری چشم/ابترها
اسفند میریزن رو/مِجمرها
چه روزی قشنگ تر/از امروز (شبی و امشب)
که بشه به نامِ/مادرها
من خاکم تو خود طوبا من لالم، تو خود آوا
من اشکم تو خود لبخند من ساحل تو خود خود خود دریا
"یازهرا مادرجان مادرجان"
******
به کسی نرفته شباهتت
میباره حیا از نجابتت، شگفته خلقتت ۲
از آسمونا با ولادتت
اومدن ملائک زیارتت، شگفته خلقتت ۲
نور جمالت بی/ماننده
انقده که شد ماه/شرمنده
کنار پیمبر/ مرتضی
به روی بهشتیت/ میخنده
من ظلمت تو خود ناهید من مأیوس تو خود اُمّید
من تشنه تو خود چشمه من تاریک تو خود خود خود خورشید
"یازهرا مادرجان مادرجان"
*****
تو شبیه حیدر رهبرمی
به خدا که تاج رو سرمی، آخه مادرمی ۲
برا پریدن بال و پرمی
تو غصّه و غم دوروبرمی، آخه مادرمی ۲
عیدی گدات و/عطا کن
مادرانه تر با/من تا کن
لطفت و تموم کن/ در حقّم
شهادت من رو/امضا کن
من ویرون تو خود سامون من دردم تو خود درمون
من فریاد تو خود امداد من بی جون تو خود خود خود بارون
"یازهرا مادرجان مادرجان"
