بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

الحمدلله، به لطف ثارالله
 گریه کنای امام حسنیم
سینه زنای امام حسنیم
غرق عزای امام حسنیم
وقتی که از همه دلگیریم
دامن لطفشو میگیریم
ما امام حسنی می مونیم
ما امام حسنی می میریم
یا امام حسن لبیک
******
بی تاب غم هاست، تو خونه شم تنهاست
مونده چه بی کس و مونس و یار
خیلی دلش پره از روزگار
زینبه از غریبیش بی قرار
عمریه تو دلش هس محشر
وسط کوچه ها شد مضطر
تا که مغیره رو می بینه
می گه به زیر لب وای مادر
یا امام حسن لبیک
******
لحظه آخر ، افتاده تو بستر
دل نگرونه برای حسین
گریونه یاد غمای حسین
روی لباشه نوای حسین
شده مثه همه آل الله
روضه خونه ابا عبدالله
میره ولی برا ثارالله
میذاره قاسم و عبدالله