بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

باز هوای، غروب مدینه          می شنوه دل، صدایی حزینه
این صدای، روضه های، ام بنینه
از زینب/ شنیدم مادر
افتادی/ تو ای سر لشگر
رو خاکا/ بی دست و بی سر
پهلوونم
تو رفتی و پشت آسمون خمید
یه دستی چادر زینبو کشید
همون دستایی که دستاتو برید
واویلا واویلا عباس من 3

غصه و غم، به دلها می شینه     ناله ایی زد، شراره به سینه
این صدای، ناله های، ام بنینه
به اشکم/ غمت زد دامن
میدونی/ چه کرده با من
روضه ی/ عمود آهن
پهلوونم
تو رفتی از حرم تا بیاری آب
نوای العطش مونده بی جواب
شدم شرمنده ی زینب و رباب
واویلا واویلا عباس من 3

روی خاکِ، بقیع تا می شینه       انگاری که، فراتو می بینه
خاک اینجا، کربلای، ام بنینه
می خونه/ به جای زهرا
روضه ی/ حسین تنها:
نیومد/ به خیمه سقا
پهلوونم
دم آخرم ای یل بوتراب
رسیدی دعام شد دیگه مستجاب
بمیرم هنوزم نخوردی تو آب
واویلا واویلا عباس من 3